Haşari bir çocuk gibi koştura koştura çıktın gittin hayatımdan! Utandım gidişinden, utandım kendimden, utandım seni sevişimden! Kırmızıya tapınan azgın bir boğayken, sarıdan başka din tanımayan bir aslana sapladın boynuzunu! İki […]

Yanan bir organin orta yerinde sıkışıp kalmış bir hayvan kadar çaresizim! Yanan kocaman ağaçlar gibi uzatmışken damarların kalbime kollarını; kaçacak deli(li)k bile bulamayan kimsesiz bir suçlu gibiyim! Bu organ yangınında,

Terk edip giderken beni, hafızamda kalan, dudaklarına her değdiğimde son hızla dudaklarıma akan çilek kokusu değil artık; dilim her damağıma değdiğinde tüm hücrelerime yayılan koyu katran! Büyük bir yara izi