I. Prelude Masalsı gerçeğimiz gerçeksi bir masala dönüştü! Çünkü bir şeyin şiir sayılabilmesi için ille de alt alta mısralarla yazılması gerekirdi! Yani çok zor anlaşılırdı bir insan, hatta anlaşılamazdı! Çünkü

V. Felsefe Sohbetleri Gözkapaklarıma yapışıp gözbebeklerimden içeriye akan iflah olmaz paranoyaya teslim ederken bedenimi, yağmur çiseliyor kısacık saçlarıma… Ve kısacık etekleriyle dört dönüyor etrafımda küçük kız çocukları… Hepsinin de saçlarına

Soyundum elbiselerimden; tek tek çıkarıp attım üstümden tüm eski düşlerimi! Soyundum etimden; tek tek çıkarıp gizli saklı çekmecelerden, öldürdüm tüm eski sevgililerimi! Soyundum bedenimden; ellerimden ayaklarımdan ve en çok da

Yapayalnız bir Temmuz gecesi aniden ayaklanıverdi yaşlı yosma İzmir! Uyandı Ege mahmur uykusundan ve elini yüzünü siyanür ile yıkadı yüzyıllardır bu topraklara hükmeden manasız düşmanlık! Bir Temmuz gecesi aniden uyanıverdi

Dudaklarımı kemirip duruyorum! Bir sığınak değil, cephenin tam orta yeri oysa şiir! Ve bu aşırı romantizm, bu çocukça hayaller hiçbir soruya cevap değil! Nereden bulaştım bilmem bu saçma hayallere! Nerede

Ey zavallı şair bozuntusu! Dön de bir şu haline bak! Güzel kızların tahrik edici bakışları gezinmeye başladığından beri çirkin bedeninde eskisi gibi yazamaz oldun artık! Dizelerin sahte! O hep eleştirdiğin

Durmadan kan döküyorsun bıkmadan usanmadan! Bilmiyor musun ki analarınızın gözlerinden akacak günahsız çocuklardan alelacele çaldığınız kan?! Neyin peşindesin İsrail?! Nedir bu zulüm nedir sizi bu kadar acımasız olmaya zorlayan?! Siz